Nieuws

13 Juli 2018:
WK seniorenteams 6e ronde: USA 4 Brothers Oranje

50+ moest vandaag tegen een opvallend team: USA 4 Brothers. Inderdaad allemaal broers en luisterend naar de naam Jhunjhnuwala. Gemiddelde rating 2161. Wij konden daar slechts 1982 tegenover stellen en wisten dus op voorhand dat het een zware ochtend zou worden. Dat  werd het dus ook.

Jan Willem kwam met zwart met zijn Siciliaans na 2) c3 spoedig in een ongebruikelijk verloop terecht. Lange tijd bleef het evenwicht bewaard. Maar toen ging hij met dame en toren op weg naar de onderste lijn, in de veronderstelling dat er een matnet zou gaan ontstaan. Dat leek ook inderdaad zo. Maar bij nader toekijken ontdekten hij en omstanders dat er een lek in zat en dat wit zich taktisch niet alleen aan deze dreiging kon ontworstelen, maar ook nog eens een dodelijk initiatief kon nemen. De zwarte stukken bleken toen niet meer goed te staan en konden de dreiging van groot materiaalverlies niet meer pareren. Verlies dus.

Foppe Jan speelde voor de verandering weer eens het Londense systeem. Zoals zo vaak in deze opening ontstond er een weinig opwindende stelling met absoluut gelijke kansen. Dames er af en remise leek in het verschiet. Toen beging FJ een slordigheid die hem in het defensief bracht. Maar omdat de vierde Amerikaanse broer eveneens een slordigheid beging was de remise onvermijdelijk. FJ zit daarmee nog steeds op 50%, maar Jan Willem is helaas geen remisekoning meer. Het team verloor met 3-1.

Foppe Jan Montsma



Bij het ontbijt ontstond consternatie over de door ons gekozen opstelling. Elke avond wordt het formulier met de in goed overleg gekozen opstelling in de brievenbus van de organisatie gedeponeerd. Wij hadden gekozen dat Ronald zou spelen en Pim vrij zou zijn. Wie schetst Ronald’s verbazing toen hij de volgende dag voor de zekerheid nog even langs het bord met de indeling liep en zag dat hij niet zou spelen en Pim opgesteld was. Even de kamer van Pim gebeld, en hoewel die zeker meende te weten de goede opstelling ingeleverd te hebben toch maar snel in de kleren om eventueel te spelen. Ook natuurlijk contact gezocht met de organisatie en die bleek de fout gemaakt te hebben. De Schotten moesten nog geconsulteerd worden, maar vonden het prima dat bord twee uitviel.

De wedstrijd begon tamelijk rustig met een remise van Rogier, die met zwart eigenlijk niets had en misschien iets minder stond na een minder goede zet.
Ronald (met wit) speelde tegen zijn stijl in een hyper scherpe partij, waar zwart een soort Oud-Indisch speelde, maar daarbij zijn Lg4 weer terug speelde naar d7, waar die eigenlijk alleen maar in de weg stond. De aanval werd fraai doorgezet en uiteindelijk resulteerde het na nog een aantal nauwkeurige zetten in pionwinst met een eindspel, waarin zwart volledig ingesnoerd was, en zichzelf snel uit zijn lijden verloste door een pion te laten promoveren, niet dat hij nog veel keuze had.
Jan Joost speelde met zwart een Franse partij met wat ongewone trekjes doordat wit b3 en Lb2 speelde. Zwart kreeg wat druk en beter geplaatste stukken, maar na verdere afruil misschien niet genoeg om te winnen. Wit won een pion en had toen wel remise, hoewel zwart die pion eigenlijk wel geforceerd terugkreeg.

Daarna liet wit het op een toreneindspel aankomen, waarbij hij geforceerd een pion verloor en zwart ook nog de actieve toren had. Dit werd door Jan Joost met vaste hand tot een overwinning gevoerd. Wit speelde in totaal verloren stelling absurd lang door, zodat in totaal 88 zetten gespeeld werden.

Alexander had zijn dag niet, want in zijn geliefde opstelling met twee fianchetto lopers overzag het een kwaliteitsverlies door Lb4, waarna zijn toren op e1 geen velden meer had. Dit was voldoende voor zwart om de partij snel te beslissen.
Uiteindelijk twee en een half anderhalf voor ons door de prachtige partij van Ronald en het doorzettingsvermogen van Jan Joost, die daarna een beetje “gevloerd” was.

Pim Ghijsen

Berichten: