Nieuws

14 Juli 2018:
WK seniorenteams, 7e ronde

Vrijdag de dertiende was voor het DD seniorenteam in Dresden geen geluksdag. We speelden tegen het sterkere VSG 1880 Offenbach, een stad van 130.000 inwoners ten zuiden van Frankfort.

Aan het vierde bord speelde Alexander Münninghoff tegen een meneer die meer dan 200 ratingpunten had. Alexander speelde Klassiek Hollands en kreeg op de tweede zet Lg5 ?! naar zijn hoofd. Het leverde een gedrukte stelling op met de timide falanx d6/e6. Onze zwartspeler moest moeizaam en zeer tijdrovend verdedigen en ging tenslotte tactisch ten onder.

Inmiddels had Pim Ghijsen ook met zwart een snelle remise gespeeld met het Dame-Indisch, ook omdat zijn tegenstander weinig ondernam.

Lang was onze hoop gevestigd op Rogier van Egmond aan het eerste bord die een Maroczy centrum uitbouwde tot groot voordeel waarbij hij op de c-lijn domineerde. Na geruime tijd miste hij diverse kansrijke voortzettingen. Een door hem diep betreurde blunder bracht hem zelfs nog in een slechtere stelling, maar zijn tegenstander was allang tevreden met remise. Of Rogier gewonnen heeft gestaan wisten we later op de dag nog steeds niet. Rogiers remise betekende in feite een nederlaag voor de ploeg.

Ronald Dickhoff, ook tegen een sterkere tegenstander, had een positioneel moeilijke stelling toen hij onnodig een pion inboette. Daarna zette hij zich (traditiegetrouw) schrap hetgeen na een eindeloze zitting met een breekbaar eindspel alsnog remise opleverde. De Duitse meneer bleef het zolang zinloos proberen dat de excursie naar het jachtkasteel van August de Sterke bijna gemist werd, maar de matchpunten misten we wel.

Jan Joost Lindner



De jonkies mochten vandaag tegen het Engelse damesteam, op papier iets sterker dan wij.

Jan Willem kreeg een opzet tegen zich die enige tijd het midden hield tussen een nijlpaard en een Koningsindiër. Op een gegeven moment  liet zwart toe dat de zwarte lopers van het bord verdwenen. Dat betekende natuurlijk dat de velden rond de zwarte koning ernstig verzwakt werden. Jan Willem hoeft niet meer verteld te worden dat daar zijn kansen lagen. Een opmars met de h-pion accentueerde de zwaktes. Zwart kon geen afdoende verdediging vinden tegen de toenemende druk. De Engelse dame raakte ook nog eens in een gigantische tijdnood. In die fase maakte zij, reeds in een verloren stelling, een blunder en gaf op.

Foppe Jan mocht met Zwart aantreden tegen de vrouw van John Nunn. Hij kwam terecht in een passieve variant van het Italiaans en moest verdraaid goed uitkijken om geen ernstig nadeel op te lopen. Maar hij slaagde er in om zich aan de druk te ontworstelen en bereikte een stelling waarin geen ander resultaat dan remise logisch was.

Foppe Jan Montsma

Berichten: