Nieuws

DD 2 had een slechte dag!

In de eerste ronde sleepten we met twee invallers een mooi gelijk spel uit het vuur, maar op 2 november tegen Philidor Leiden 1, lieten we het, zonder invallers, afweten. Aan de eerste vier borden behaalden we 2,5 punt, dat is netjes, maar de laatste vier borden produceerden slechts een schamel halfje. Jammer, zoiets kan gebeuren, maar niet te vaak hoop ik!

Aan het eerste bord hield Marijn met zwart Nico Kuijf op remise. Een mooie prestatie. Er verscheen het London systeem op het bord. Het resulterende middenspel vergde nog wel nauwkeurig spel, want Marijn had de slechte loper. Maar hij bleef bij de les en op voorstel van wit werd het remise. Dat was voor mij natuurlijk opgelucht ademhalen.

Ondertussen maakte ik mij aan bord 2 zorgen. Na de bekende openingszet van Jan Joost verliep het zoals ik verwachtte, maar een onverwachte zet van zwart bracht toch enige verwarring teweeg. Onze man kwam daardoor in een stand terecht, met een pion minder. Weliswaar een dubbelpion, maar toch. Een remise aanbod van JJ werd geweigerd. Zwart zag er nog wel wat in. Maar gelukkig had hij 40 minuten meer tijd verbruikt en kon wit op z’n gemak nadenken en wist het remise te houden.

Aan bord 3 kwam het Frans op tafel. De doorschuifvariant. Henk hield zijn koning in het midden en na g6 en h5 dreigde hij met een koningsaanval. Zover kwam het echter niet. Na veel gemanoeuvreer van beide kanten wist Henk in een dame/pion eindspel een pion te winnen en toen was de grote vraag natuurlijk , is de partij te winnen!? Met behulp van zijn tegenstandster, die een beetje in tijdnood kwam, lukte het. Dit eindspel is goed voor een verdere analyse op de training, lijkt me. Was het te houden?

Bord 4, Lukasz met wit, was een partij waarvan ik de hele middag dacht; dat winnen we. Lukasz had een geweldig centrum, zijn tegenstander had nauwelijks ruimte en verstookte veel tijd. Uiteindelijk kreeg hij een vrij(dubbel)pion met ieder nog twee torens. En dan blijkt maar weer eens dat schaken moeilijker is dan je denkt! Het lukte onze man niet het goede plan te vinden… remise. Ook dat eindspel is iets voor de training.

De partij van Jos aan vijf viel voor mij moeilijk in te schatten. Het zag er remiseachtig uit, maar ik vond het een moeilijke partij. Ineens was het uit. Waarschijnlijk een fout, maar het is me ontgaan.

William aan bord zes speelde een Franse partij. Na zo’n 15 zetten had hij een 40 min. tijdsachterstand en ik werd ongerust. Gaat dit wel goed? Niet lang daarna werd ik door William op mijn schouder geklopt... remise.

De partij van Vincent aan bord 7 vervulde me vanaf het begin met grote zorg. De koning op c1, een ingesloten toren op a1 en de lange rokade van zwart, het zag er allemaal onheilspellend uit. Dat heb ik wel vaker meegemaakt met Vincent, maar hij tovert er dan toch nog iets moois uit. Deze keer jammer genoeg niet.

Dit alles, gevoegd bij de geruisloze nederlaag van Daniil, betekende een 3-5 nederlaag die volgens mij niet nodig was. Een gelijkspel leek me reëler. Maar zo zit het niet altijd in elkaar.

Theo van Vorselen