Nieuws

Pomar 1 – DD 4  3-5

Pomar is verhuisd naar een nieuwe locatie. Een verbetering wat mij betreft. De oude locatie was toch een zwembad met nog een zaal waarin fors gehandbald werd. Apart, maar toch niet echt een schaaksfeertje, vond ik. De nieuwe locatie heeft meer iets van een kabouterhuisje verscholen ergens in een donker bos. Leuk maar ook een probleem, een beetje moeilijk te vinden. Liefst 3 van onze teamleden, uitgerust met Tom-Tom en normaal ruim op tijd, kwamen 3 kwartier te laat op hun bestemming. Dat was dus paniek, in ieder geval bij de teamleider. Het heeft het partijverloop op zeker 2 borden negatief beïnvloed. Ik neem u mee langs de borden aan de hand van het scoreverloop.
 
Foppe Jan Montsma op bord 5 deed niet lang nadat ieder zich achter zijn bord had gezet een verkeerde zet, die hem de kwaliteit kostte, zonder enige compensatie. Hij vond dat hij moest opgeven, hoewel het bord nog aardig vol was, (1-0).

Wim Reimer op bord 3 raakte in een grote afruil een pion kwijt, gelukkig kon hij afwikkelen naar een toreneindspel met alle pionnen aan een kant, remise (1½-½).

Peter Kievoet besloot met 3 kwartier achterstand va banque te spelen, dat pakte niet goed uit (2½-½).

Frans Engering, bord 8, ook van start gegaan met 3 kwartier in de min, haalde een pion binnen en had de twee lopers. Een overwinning zou een moeizaam karwei worden. Met minder dan 3 minuten, zijn tegenstander had nog een uur op de klok, bood zijn tegenstander remise aan. Dit werd tot mijn geruststelling aangenomen, (3-1). Twee punten achterstand, toch had ik er vertrouwen dat het goed zou komen. De resterende borden stonden goed tot zeer goed.

Jaap van Eesteren, bord 1, behaalde een regelmatige overwinning. Eerst overwicht, toen kwaliteit, vervolgens het laatste tegenspurtelen bekwaam in de kiem gesmoord, (3-2).

Alex Terluin op bord 7 ging geleidelijk steeds meer stukken richten op de koningstelling van zijn tegenstander, ondermijnde met de h-pion nog wat meer en ten leste bezweek het geheel, een duidelijke overwinning, (3-3).

Wim Vink, bord 4, ook 3 kwartier in de min, bouwde een wat betere stelling op met redelijk wat druk. Hijzelf zag geen winstmogelijkheid tot zijn tegenstander een blunder maakte, (3-4).

Adri Voermans op bord 6 maakte het het spannendst. Gedurende de avond had Adri een superieure stelling opgebouwd, promotie werd tegengehouden ten koste van een stuk, tegenstander in heel grote tijdnood wist toch nog met een paardenvork het stuk terug te winnen. Ik had vrede met een remise, maar Adri wist in de zeer vereenvoudigde stelling winst te behalen. Een knappe prestatie na deze ware roller-coaster, (3-5).

U kunt zich voorstellen dat de teamleider in een hoera-stemming het wedstrijdformulier ondertekende. Trots op zijn mannen!

Max van Herpen