DD – Dresdner Springer 2½-1½Na onze sterke tegenstanders uit de eerste ronde mochten we nu een zwakke ploeg verwachten. Helaas had het Zwitserse indelingssysteem in de uithoeken van haar reglementen nog een excuus gevonden om ons ook nu taaie tegenstanders met een gemiddelde Elo die vergelijkbaar was met de onze, voor te schotelen.
Het begon rustig met een Franse verdediging van Joost (2), die zich bekwaam ingroef wat goed genoeg was voor remise. Ronald (1) behandelde een damegambiet niet helemaal nauwkeurig zodat hij zijn openingsvoordeel kwijtraakte en in remise moest berusten. Inmiddels gebeurde er bij Erik (4) de vreselijkste dingen. Aanvankelijk had hij in een Siciliaanse partij met een loper op f2 ingeslagen, waardoor hij een pion won en zijn tegenstander bovendien de rochade verloor. We telden het punt al, maar daar dacht de Dresdner Springer anders over. Met onvervalst koffiehuisschaak toverde hij een aanval op het bord die zo op het oog niet te stoppen leek. Erik hield het hoofd echter koel. Sommige dreigingen pareerde hij, andere dreigingen werden door de tegenstander niet opgemerkt en uiteindelijk bracht een fraai uitgevoerd slotoffensiefErik de zege.
Intussen had ik (3) de pion die ik in het Boedapestergambiet had gekregen teruggegeven in de gedachte dat een vrije d-pion wel de beslissing zou brengen. Mijn tegenstander verdedigde zich echter vindingrijk en toen hij tegenkansen dreigde te kijken bood ik met het oog op de stand van de wedstrijd remise aan hetgeen werd aangenomen.
Henk Happel