Nieuws

DD 4 zet serie “onverdiende” en/of minimale nederlagen voort

	DD 4	1726	-	Botwinnik 2	1722	3	½	-	4	½
1	L.M.K. v/d Sluijs	1843	-	F. Michielen	1788	½		-	½
2	J. van Eesteren	1836	-	A. Termaat	1788	1		-	0
3	J.C.K.W. Bartel	1718	-	Th.M.M. van Beekum	1777	½		-	½
4	T.J.M. van Vorselen	1715	-	P.F. Heek	1733	0		-	1
5	F. Wentholt	1669	-	G. Arp	1700	1		-	0
6	F.F. van Kampen	1695	-	R.P.C. Zoun	1672	0		-	1
7	G.K. Bronts	1661	-	E. Eveleens	1627	0		-	1
8	J.P. Arkesteijn	1668	-	M.C. van Spronsen	1691	½		-	½

DD4 kwam matig uit de opening, nam in het middenspel het initiatief met een goed plusscore en gaf het weer weg in het eindspel.

de opening: twee snelle partijen (½-1½)

In de partij van Jan-Kees Bartel werd al vrij snel de vrede getekend. In de partij van Theo van Vorselen leek het gewoon te staan na een Siciliaanse opening, maar toen ik weer keek was het verloren gegaan.

het middenspel (3-1)

Over mijn eigen partij kan ik voor de verandering eens erg tevreden zijn. Uit een Engelse opening, kreeg wit weliswaar een klein, minimaal ruimtevoordeeltje (tussen zet 10-20), maar toen die geneutraliseerd was (zet 20-30) kreeg zwart wat initiatief door een achtergebleven pion op e3 en de bezetting van de e-lijn, op zet 37 bleek in een stelling die er op het oog best aardig voor wit uitzag (zie onder), dat de stelling voor zwart zo goed als gewonnen was. Wit dacht hier ongeveer een half uur na, maar kon niets vinden. Op zet 44 was het punt een feit.


Jaap van Eesteren offerde “gewoontegetrouw?”een stuk voor twee pionnen en aanvalskansen. In de complicaties daarna kwam wit er beter uit. Jaco Arkesteijn: een bord vol stukken om te beginnen, er zal wel van alles aan de hand zijn geweest, minder stukken, uiteindelijk remise. Lothar van der Sluijs was een gelijkopgaande Spanjaard, in hevige tijdnood van beide spelers werd tot remise besloten. Of er ergens kansen zijn geweest was verder moeilijk na te gaan, omdat vele, vele zetten niet meer genoteerd konden worden.

het eindspel: drama op de laatste twee borden (0-2)

Zowel bij Kor Bronts als bij Frans van Kampen waren er twee dameindspelen op het bord achtergebleven, die ofwel gewonnen stonden ofwel zeker in remise hadden moeten eindigen. In groeiende hevige tijdnood vlogen onze pionnen van het bord of stond het pardoes mat.

Frans Wentholt