Sociale Media
Nieuws
08 April 2016:
DD 3 degradeert uit de promotieklasse
DD 3 heeft het niet ‘gered’. Sowieso niet op eigen kracht, maar ook door het gelijke spel van Scheve Toren (een nederlaag van hen was de minimum voorwaarde voor redding).
Het begon zo goed: Lindner overspeelde zijn tegenstander in een Grand Prix Attaque en mocht hem zelfs mat zetten. (1-0). Henn bereikte na een rustige opening een eindspel met D+L+7 pi. vs. D+P+7 pi. Beide dames drongen elkaars stelling binnen, maar beslissend was het niet, totdat zwart zijn dame buitenspel te zetten door een pion op b2 te snoepen. We weten allemaal: sla nooit op b2, ook al is het goed. Wel, het was niet goed en zwart werd keurig een matnet binnengeloodst. (2-0).
Reimer had ondertussen simpel pionverlies over het hoofd gezien en werd langzaam, ondanks heftige weerstand naar een nederlaag geschoven. (2-1). Hierna volgden een paar remises. Van der Sluijs had een wat passief, lastig eindspel. Toen hij pardoes een pion weggaf, vreesde ik voor zijn leven. Het aardige van Lothar is, dat hij na zo’n plotseling keren niet uit het veld geslagen is, maar gewoon blijft schaken. Ook nu schiep hij voldoende tegenspel en maakte remise. (2½-1½).
Montsma stond de gehele partij wat passief, kwam echter niet in gevaar en bereikte een remise pionneneindspel. (3-2). Van Eesteren moest min of meer tegen zichzelf spelen toen zijn tegenstander de Philidor-verdediging koos. Jaap ging er goed voor zitten, trok alles uit de kast, maar kwam door taaie tegenstand niet verder dan een plus-remise. (3½-2½).
Pieter belandde na de nodige afruilen in de hoofdvariant van de Caro-Kann in een slecht dame-eindspel dat hij uiteindelijk verloor. (3½-3½). Alle ogen waren nu op Boeters gericht. In een Philidor had hij met zwart heel geleidelijk een mooie drukstelling opgebouwd wat uiteindelijk kwaliteitswinst opleverde. Dan wil je natuurlijk winnen. Het was echter niet gemakkelijk en kostte (teveel) tijd. De tegenstander wist een paard op f6 te poneren en vlocht, nu in wederzijdse hoge tijdnood een matnet in de stelling. Bijzonder jammer voor Stefan: hij had zeker meer verdiend. (3½-4½).
Met dit verlies was onze degradatie een feit en deed de uitslag van Scheve Toren – RSC Belgisch Park er niet meer toe (uiteindelijk een hardbevochten 4-4: geen enkele remise).
Op de laatste plaats geëindigd met 2 wedstrijdpunten, heeft men weinig recht van spreken. Ik kan alleen zeggen dat het ons niet heeft meegezeten.
Eric Koreman
DD 3 heeft het niet ‘gered’. Sowieso niet op eigen kracht, maar ook door het gelijke spel van Scheve Toren (een nederlaag van hen was de minimum voorwaarde voor redding).
Het begon zo goed: Lindner overspeelde zijn tegenstander in een Grand Prix Attaque en mocht hem zelfs mat zetten. (1-0). Henn bereikte na een rustige opening een eindspel met D+L+7 pi. vs. D+P+7 pi. Beide dames drongen elkaars stelling binnen, maar beslissend was het niet, totdat zwart zijn dame buitenspel te zetten door een pion op b2 te snoepen. We weten allemaal: sla nooit op b2, ook al is het goed. Wel, het was niet goed en zwart werd keurig een matnet binnengeloodst. (2-0).
Reimer had ondertussen simpel pionverlies over het hoofd gezien en werd langzaam, ondanks heftige weerstand naar een nederlaag geschoven. (2-1). Hierna volgden een paar remises. Van der Sluijs had een wat passief, lastig eindspel. Toen hij pardoes een pion weggaf, vreesde ik voor zijn leven. Het aardige van Lothar is, dat hij na zo’n plotseling keren niet uit het veld geslagen is, maar gewoon blijft schaken. Ook nu schiep hij voldoende tegenspel en maakte remise. (2½-1½).
 Metz –
Lindner |  Montsma – Hulshof |
Montsma stond de gehele partij wat passief, kwam echter niet in gevaar en bereikte een remise pionneneindspel. (3-2). Van Eesteren moest min of meer tegen zichzelf spelen toen zijn tegenstander de Philidor-verdediging koos. Jaap ging er goed voor zitten, trok alles uit de kast, maar kwam door taaie tegenstand niet verder dan een plus-remise. (3½-2½).
Pieter belandde na de nodige afruilen in de hoofdvariant van de Caro-Kann in een slecht dame-eindspel dat hij uiteindelijk verloor. (3½-3½). Alle ogen waren nu op Boeters gericht. In een Philidor had hij met zwart heel geleidelijk een mooie drukstelling opgebouwd wat uiteindelijk kwaliteitswinst opleverde. Dan wil je natuurlijk winnen. Het was echter niet gemakkelijk en kostte (teveel) tijd. De tegenstander wist een paard op f6 te poneren en vlocht, nu in wederzijdse hoge tijdnood een matnet in de stelling. Bijzonder jammer voor Stefan: hij had zeker meer verdiend. (3½-4½).
Met dit verlies was onze degradatie een feit en deed de uitslag van Scheve Toren – RSC Belgisch Park er niet meer toe (uiteindelijk een hardbevochten 4-4: geen enkele remise).
Op de laatste plaats geëindigd met 2 wedstrijdpunten, heeft men weinig recht van spreken. Ik kan alleen zeggen dat het ons niet heeft meegezeten.
Eric Koreman