Nieuws

DD 1 lijdt 6-4 nederlaag tegen Caissa

Met de sensationele overwinning tegen RSR/Ivoren Toren nog in gedachte bond DD 1 op 26 november jl. de strijd aan met het Amsterdamse Caissa, een ploeg met een hoog elo-gehalte en een aantal gerenommeerde spelers in de gelederen. Wij hadden de pech dat Jeroen Blokhuis, Lars Vistisen en Rogier van Egmond helaas verhinderd waren, maar gelukkig konden wij putten uit ons reservemateriaal in de vorm van Jos de Waard, Jan Joost Lindner en Ben Ahlers. Dus waarom zorgen gemaakt, zult u wellicht denken.

John van der Wiel bemande dit keer het topbord, waar wij collega-grootmeester Paul van der Sterren verwachtten. Caissa had echter de voorkeur gegeven aan een tactische opstelling en Alje Hovenga naar bord 1 gepromoveerd. Het werd een Caro-Kann waarin onze man in een lopereindspel de betere kansen lijkt te krijgen, maar helaas valt er geen winst te forceren en moet in remise berust worden.

Aan bord 2 trof Edgar Blokhuis de bovengenoemde Van der Sterren en trok na een Zukertort opening onvervaard ten strijde. Er ontstaat een eindspel van lopers van gelijke kleur met een pion minder voor Edgar, dat echter remise gehouden had kunnen worden als hij de pion g6 niet had opgespeeld, zoals bij de analyse zou blijken. Ook in een latere fase had remise nog tot de mogelijkheden behoort, maar helaas…

Arie Werksma aan bord 3 bediende zich in het Siciliaans van zijn favoriete variant Dd4: Er ontstaat een interessante stelling waarin hij zwart met de dame laat inslaan op a2, maar met een inval van de dame op d7 gevaarlijk tegenspel krijgt. Helaas levert dit niet voldoende op en wordt de partij remise door herhaling van zetten.

Aan bord 4 bond Gerrit Prakken de strijd aan met de gereputeerde grootmeester Hans Ree, voorwaar geen peulenschil. Onze topscorer was niet van plan zich hierdoor van de wijs te laten brengen en houdt de partij aanvankelijk keurig in evenwicht. Als hij in een eindspel van dames en lopers een pion verovert en daar later nog een loper aan toe mag voegen is het haleluja en het eerste volle punt is binnen.

De misschien wel meest interessante partij van de middag werd gespeeld door Lukasz Korecki aan bord 5. In een 1. d4 d5 2. Lf4 c5 geopende partij gaat hij in op een loperoffer van zijn tegenstander waardoor hij een toren op a1 verliest, maar door verovering van pion c4 gevaarlijk tegenspel krijgt. In een gecompliceerd middenspel laat Korecki de winst liggen, maar veel spijtiger is het dat het daarna ontstane eindspel met een kwaliteit minder ten onrechte verloren gaat. Lukasz zelf was er behoorlijk beduusd van.

Ron Dickhoff bord 6 trof ook al een gerenommeerde tegenstander in Rob Witt. Het was vreugdevol dat hij bij een afwikkeling in het middenspel 2 pionnen weet te veroveren, die hem uiteindelijk de winst brengen en DD het laatste volle punt.
 
Invaller Jos de Waard leek aan bord 7 in een Siciliaans geopende partij kalm op remise af te stevenen, maar door een onzorgvuldige afwikkeling in het verre middenspel komt hij een pion achter, die uiteindelijk in een paardeindspel tot verlies zal leiden.

Onze enthousiaste junior Martijn Otten had op de heenreis in de trein met behulp van de minicomputer de nodige voorbereidingen getroffen en waarachtig de zelfde opening doorgenomen die hij deze middag aan bord 8 voorgeschoteld zou krijgen. Het betrof hier de Botwinnik variant van het damegambiet en in snel tempo komt een gecompliceerde stelling op het bord. Jammer genoeg verliest hij tegen de tijdcontrole bij zet 40 het overzicht en ontstaat er een situatie waarbij zijn torens uiterst inactief staan opgesteld. Helaas leidt dit tot verlies.

Jan Joost Lindner bord 9 opende de partij met 1. f4 en na aanvankelijk gelijk opgaande strijd komt hij op de Koningsvleugel duidelijk in het nadeel. Jan Joost is er de man niet naar in zo’n geval bij de pakken te gaan neerzitten en met krachtig en snel spel brengt hij de tegenstander in tijdnood, mede waardoor ons een remise ten deel valt.

Aan het laatste bord streed het betrekkelijk nieuwe lid Ben Ahlers en in een 1. Pf3 Pf6 geopende partij lijkt het evenwicht in eerste instantie niet verstoord. Geleidelijk aan komt hij steeds beter te staan en op een bepaald moment moet de stelling als gewonnen worden beschouwd. Jammer genoeg verzuimd hij even het zetje h6 in te voegen, waarmee hij de tegenstander de kans geeft remise te houden door middel van eeuwig schaak.

Spijtig dat wij huiswaarts moesten keren met een 6-4 nederlaag, die even zo goed een 5-5 gelijkspel had kunnen zijn. (Zie de resultaten aan de borden 2 en 5!).

Wim Reimer