Nieuws

Nipt verlies voor DD 3 in de KNSB (4½-3½)

Zaterdag 24 november waren wij op bezoek bij LSG 5 in Leiden. Onze tegenstander had gemiddeld zo'n 150 ratingpunten meer, maar toch hebben wij niet onverdienstelijk partij gegeven.

Peter Zwolsman speelde remise in 27 zetten door herhaling van zetten wegens matdreiging, in gelijke stand.

Erik v.d.Graaf werd eveneens remise zonder dames op het bord in gelijke stand.

Frans Wentholt ondervond een soort Aha-Erlebnis na zijn partij, vanwege het feit  dat hij voor het eerst het idee had 'hoe een partij te spelen'. In een Torre-aanval werd zo'n tien zetten theorie gevolgd waarbij Frans opportunistisch een paard voor een pion offerde. Ikzelf zag deze stelling somber in, maar Frans kreeg nog kans op een overwinning die even later in rook op ging omdat hij zetten verwisselde.

Reinhard Henn viel in en speelde tegen de sterke Erwich bekend van de schaakfamilie. Er kwam een Benoni op het bord en ik vond dat best want Reinhard speelt dat met wit (meestal) goed tegen. Na een verloren zet te hebben gespeeld (Pg5) met een aanvalsidee, moest dat paard weer de benen nemen en kwam Erwich langzaam maar zeker tot zaken. Reinhard kon wel bewondering opbrengen voor Erwich. 'Hij zag alles en verdedigde uitstekend'.

Daniël Diaz zou later komen want er was iets misgegaan bij een afspraak die nooit gemaakt was... Kwam er op neer dat hij per trein moest, maar surprise, hij verscheen al zo'n tien minuten na aanvang achter het bord en speelde remise. Weer een mooie prestatie.

Stan Cortenbach had een mooie drukstelling in handen na een slordige pionzet van zijn tegenstander. Op zeker moment dacht Stan een pion te winnen, maar luidde feitelijk een blunder in en hij moest afwikkelen naar een verloren eindspel. Zijn voordeel van +2,5 was omgeslagen. Heel spijtig, schaken blijft een verraderlijk spel, maar deze partij had een beter lot verdiend.

Lothar v.d.Sluijs gaf een kwaliteit op f3 teneinde de witte koningsstelling te gaan mollen. Echter, e.e.a. liep niet soepeltjes, en ik heb mij voorgenomen om zoiets niet meer te herhalen tegen een speler van 1900+. Mijn stelling was zo goed als verloren, maar edelmoedig opgeven is niet meer zo van deze tijd. Toen de tegenstander een onbeduidende pion die niet zo terzake was ging ophalen op mijn damevleugel kennelijk met geen ander doel dan mijn machteloosheid te illustreren, speelde ik mijn dame naar veld e4 met aanval op zijn ongedekte toren op h1 en een semi-nevendreiging Tg5x. De hoofddreiging miste hij en even later was het 0-1. Schandalig maar waar.

Mehdi Vosooghi speelde weer eens een bijzonder fraaie partij en snoerde zijn tegenstander in op de zevende en achtste rij. De zwarte fout kwam daarna vanzelf, maar zijn positie was al hopeloos.

Lothar v.d. Sluijs en teamspelers