Nieuws

DD 3 – Botwinnik 1: 2½-5½

Vastberaden waren we van plan ons te revancheren van de eerder geleden nederlagen. We zouden mouwen opstropen en met stoom uit de neusgaten en tot in de tenen gemotiveerd de Zoetermeerse varkentjes wel even wassen. Helaas ging het anders.

De solide verdediging van Wim Vink werd al spoedig bekroond met een remise-aanbod evenals een mislukt openingsexperiment van Pieter Smeele. Helaas ging Theo van Orsouw daarna ten onder omdat een vijandelijke toren zich scudsgewijs in zijn stelling boorde.

Nog was Rome niet verloren want op de overige borden leek nog van alles mogelijk. Het tij bleek echter door drie opeenvolgende nederlagen niet meer te keren. Eric Koreman gaf na zorgvuldig positioneel geploeter in gewonnen stelling een stuk weg terwijl Remko de Waard de complicaties, die het gevolg waren van in de opening gewonnen materiaal niet meer de baas kon. Daniil Kolodkin zag in huizenhoog gewonnen stelling in de verte een matbeeld glinsteren, waarvoor hij have en goed investeerde alvorens te constateren dat hij zich door een fata morgana had laten verblinden.
 
Dat Reinhard Henn na heroïsche verdediging afwikkelde naar een solide remise waar snelle winst ook mogelijk was kon er ook nog wel bij en dat ikzelf na eindeloos geschuif in de dying seconds van de match mijn tegenstander in potremise stelling verschalkte was slechts een schrale troost.

Wat nu verder? In de komende uitwedstrijd moeten we de Scheve Toren uit Pijnacker maar eens stevig verbouwen. Maar hoe doen we dat? Misschien Louis van Gaal maar eens inhuren of in het uiterste geval Emile Ratelband?

Henk Happel