Nieuws

Wien Open 2013

Dit toernooi, dat van 17 – 25 augustus gehouden wordt, trok circa 800 deelnemers, waaronder de DD-ers Wim Vink, Henk Happel, Ronald Dickhoff, Adri Voermans en Jan Willem Koelmans. We logeerden deftig in het door de toernooi-organisatie aanbevolen Courtyard Mariott hotel, een hier en daar wat bouwvallig onderkomen hetgeen ik aan den lijve ondervond toen  tijdens het douchen een afgebroken douchekop op mijn hoofd viel. De receptie beloofde dat het spoedig gemaakt zou worden (mijn hoofd? vroeg ik hoopvol; nee de douchekop dus). Verder was het best prestigieus hetgeen aan de prijzen van de parkeergarage te merken was. Gelukkig was de wifi gratis, zij het dat deze service beperkt bleef tot de receptieruimte en dan niet meer dan 30 minuten per dag want ook meneer Mariott let op de kleintjes. De speelzaal bevond zich in het Rathaus, een neoklassieke steenklomp van overdimensionale afmetingen, maar een toernooi met zoveel deelnemers organiseer je nu eenmaal niet in het Belinfantezaaltje. De speelzaal werd verlicht  met prachtige kroonluchters waar ik – gezien mijn ervaringen met de douchekop – enigszins argwanend naar opkeek. Buiten speelde op de Heldenplatz een heus klassiek orkestje de onbetwiste hoogtepunten van de Weense salonmuziek zoals de Radetzkymars en de Trit-tratschpolka tot groot genoegen van het samengedromde burgerdom, maar omdat de tanden van Adri en Jan Willem bedenkelijk begonnen te knarsen hebben we maar niet op de ‘encores’ gewacht.

Het schaken dan tenslotte. In de A-groep speelde Jan Willem met een gedegen koningsindiër tegen iemand met veel Elo en dat hield hij keurig remise. Minder verging het Ronald wiens Schots scheef ging: na met zwart via voorbeeldig positiespel een pion te hebben gewonnen gaf hij pardoes een stuk weg en dat betekende verlies. Zelf mocht ik niet mopperen toen mijn tegenstander het Nimzo-indisch niet actief genoeg tegen speelde zodat ik een winnende koningsaanval kon opzetten. In de B-groep gebeurde er fantastische dingen. Wim gaf in de opening een pion weg maar speelde daarna zo verwoed op aanval dat hij een stuk won, waarna er in onduidelijke stelling tot remise werd besloten.Adri bereikte aanvankelijk een gewonnen stelling, maar toen hij zijn verdediging verwaarloosde kwam hij hopeloos te staan. Hieronder kunt u zien hoe hij uiteindelijk nog gered werd.

Henk Happel