Wien Open – 3e rondeAls voorbereiding op de 3e ronde gingen Adri en Ronald winkelen. Bij een eerdere exercitie hadden we al een horloge gezien dat 40.000 Euro moest kosten. Maar dan heb je ook wat: een compleet blanco wijzerplaat, waar je dus niets aan hebt, maar dat is design, dus mooi en je mag er niets van zeggen.
Jan Willem, Wim en ik hebben paleis Schönbrunn bekeken: het was meer dan een zomaar modaal burgermansoptrekje, waar Franz Joseph en zijn Sissi in gewoond hebben. Voor een stevige toegangsprijs mocht je je vergapen aan allerhande kostbaarheden zoals gouden bestek, kristallen spiegels, gouden kroonluchters met namaak kaarsen en meer van dergelijke keizerlijke opsmuk.
Het kan zijn dat dit niet de ideale voorbereiding voor de ronde was want die verliep min of meer rampzalig. Dat lag niet aan Adri die in een modelpartij net iets beter combineerde dan zijn tegenstander (zie hieronder) en ook niet aan Wim, die met zwart keurig een pion veroverde en toen wegens rugpijnen remise gaf. Nee, het venijn zat in de A-groep. Jan Willem sloeg dwars tegen alle goede raad in toch maar op b2 en kreeg prompt de rekening gepresenteerd; ikzelf zag in de opening een snelle winst over het hoofd hetgeen ik later trachtte goed te maken met een fraai kwaliteitsoffer. Helaas ging mijn tegenstander daar niet op in. Hij wikkelde af naar een beterstaand eindspel dat hij feilloos afwikkelde naar winst. Het langst hield Ronald het nog uit. Met zwart had hij met een Nimzo-indische verdediging een zo op het oog gelijke stelling bereikt, maar toen moest er iets mis zijn gegaan. Toen ik weer keek had hij een grote materiële achterstand en dat viel niet meer goed te maken.
Ronald, Jan Willem en ik hebben dus nu net zoveel punten als na de vorige ronde; Adri koerst in de B-groep met 2½ pt af op palmares en Wim vaart met 1½ pt een solide middenkoers.
Het hoeft geen betoog dat we morgen tot het uiterste gemotiveerd zijn de misslagen van vandaag ongedaan te maken.
Henk Happel