Nieuws

HSV 1 – DD 3: 4-4

De strijd tegen HSV op 18 november heeft niet de verwachte hoge overwinning gebracht.

Invaller Reimer (bord 7) was zoals altijd zeer snel klaar. Tegen een soort Pirc, ‘Leeuw’, c.q. Moderne verdediging leek hij snel te winnen. Ergens ging echter iets mis. Ook bij Van Orsouw (bord 6) leek iets mis te gaan, tegenstander Remmerswaal had na een paar zetten al een pion op a7. De tegenkansen waren echter afdoende voor de 1-1.

Remko de Waard (bord 8) kreeg de ruilvariant van het Frans, remise dus. Dan moest de winst bij de ‘hoge borden’ vallen. Munninghof (bord 1) echter had slechts een (te) klein voordeel opgebouwd vanuit het Engels, ook remise dus.

Henn (bord 4)  leek tegen een 1. b3 opstelling steeds beter te komen staan, hetgeen resulteerde in een dame-eindspel met een pion  meer. Het bleek niet genoeg. Weer remise. Koelmans (bord 2) had met zwart steeds een groot (ruimte-) voordeel dat hij vakkundig uitbreidde tot een winststelling. Eindelijk een voorsprong.

Op bord 3 was Smeele echter in grote problemen gekomen, zowel qua tijd en stelling, na een 1. d4 opening waarop zwart nogal provocerend had gereageerd met de zetten d6, e5 en f5. De zaak bleek niet meer te redden en dus moest Lothar van der Sluis (bord 5) DD 3 de winst bezorgen.

Dit leek een appeltje eitje, vanaf de eerste zet was de allechinverdediging van de tegenstander bijkans vernietigd. Het was slechts wachten op een beslissende klap. Die bleef echter steeds uit en zwart kon naar lange verwikkelingen ontsnappen naar een toreneindspel met 2 pionnen minder. Dit was natuurlijk nog steeds gewonnen voor wit, echter in de tijdnoodfase  werden diverse kansen door onze man om zeep geholpen waardoor de tegenstander, na wederzijdse promotie, remise kon maken wegens eeuwig schaak. – 4-4 derhalve.

Theo van Orsouw