Nieuws

DD 4 - Haeghe Ooievaar 1: 5-3

Het was weer een spannend avondje schaken, waarbij het lang onduidelijk was hoe onze mannen het er af zouden brengen. Eerst herdachten we nog Piet Mulder die ons deze zomer ontvallen was en tot op het laatst toch een zeer markante schaker voor DD4 was.

Van openingen heb ik weinig kaas gegeten, dus ik vind het moeilijk te zeggen wat er na een uur spelen aan de hand was. Bilal Yalçin op bord 8 had wel duidelijk overwicht, zijn tegenstander rokeerde niet. Bilal wist de druk goed op te voeren, wat uiteindelijk leidde tot een geslaagde mataanval. Wim Vink daarentegen stond wat gedrukt op bord 3, zijn tegenstander, tovenaar Maurits Bons, offerde een paard om de koningstelling te ontregelen. Het leek een gedane zaak. Maar wonder boven wonder wist Wim zich te handhaven. Gaandeweg de avond probeerde Maurits toch nog een aanval tot gelding te brengen, maar stak daar zoveel tijd en ook materiaal in dat hij op het laatst moest kapituleren.

Frans Wentholt op bord 7 had na de opening 2 verbonden vrijpionnen in het centrum, maar een aanval op zijn koningstelling bracht hem dusdanig van de wijs, dat er toch vrij vroeg tot een remise werd besloten. Mark van Iersel op bord 6 had vanaf het begin een groot overwicht op het bord, maar niet echt toegang tot de koning van de tegenstander. Ergens in het aandringen, maakte hij een blunder en moest opgeven. We staan een puntje voor, maar de rest van de borden, moeilijk te zeggen. Schaken lijkt voor mij vaak op vissen, ik snap dan niet wat er onder water allemaal aan de hand is. Wim Reimer op bord 2  had gaandeweg de avond geleidelijk de overhand gekregen, en op het eind had hij nog een half uur en zijn tegenstander minder dan een minuut. In de schermutselingen wist hij blijkbaar voldoende venijn in te bouwen. Hij won op grootmeesterlijke wijze, zei Theo van Orsouw, ik weet niet of dat serieus was.

Alex Terluin speelde een partij die nooit echt uit balans was, volgens mij. Hij compenseerde zijn zeer gefragmenteerde pionnenstructuur met de veel grotere activiteit van zijn stukken. Op het laatst dacht ik dat hij voor de bijl ging, maar gelukkig werd hem remise aangeboden en volgens sommigen had hij een gewonnen stelling. Moeilijk spel dat vissen.

Jaap van Eesteren op bord 1 speelde ook een partij die nauwelijks uit balans kwam. In een poging tot een aanval op de koning liep hij in een paardenvork die hem een toren kostte. Nog even doorgeprobeerd, maar er zat geen remise meer in. Met een puntje voor was Adri Voermans nog bezig op bord 4. Het leek alle kanten op te kunnen, het was hard tegen hard, taktiek, taktiek, taktiek. Leuk om te zien. De laatste fout was in het voordeel van Adri. Leuke wedstrijd, spannend tot het laatst, een mooie opening van het seizoen. Ga zo door mannen!

Max van Herpen