Nieuws

Wereldkampioenschap Senioren voor teams

Er waren twee categorieën: één voor mensen van 50 jaar en ouder en één voor mensen van 65 jaar en ouder. In de laatste categorie doet ook een DD-team mee bestaande uit Ronald Dickhoff, Jan Joost Lindner en ik, allen lid van ons Genootschap en Eirk Olof, die dat in een ver verleden ook geweest was.

Het toernooi werd geopend met een ceremonie die Olympische spelen waardig was. Door middel van Vivaldi's vier jaargetijden werden de spelers naar hun plaatsen gelokt waarna kleine jongetjes aan de hand van grote mensen nog grotere banieren met zich meetorsten begeleid door de vrolijke klanken van de Radetskymars. Kosten noch bandjes waren gespaard. Het was prachtig en Poetin zou er trots op geweest zijn als hij dit had georganiseerd. Er waren nog een aantal sprekers, maar die werden door de organisatie vakkundig de mond gesnoerd zodat de eerste ronde redelijk op tijd kon beginnen.

In de eerste ronde mochten we meteen tegen het qua Elo sterkste team, dat van Rusland 1. Dat bleek voor ons gezelligheidsspelers toch een brug te ver. Ronald (1) kreeg in een Spaanse opening nooit helemaal gelijkspel en kreeg een koningsaanval over zich heen die niet meer te stoppen was.
 
Erik (4) speelde het Van Duijn-systeem (1. e4 c5 2. a3) en smaakte het genoegen dat dat zijn tegenstander veel bedenktijd kostte, maar in het middenspel werd hij langzaam weggedrukt.

Jan Joost (2) kreeg tegen zijn Hollands in de voorhand origineel tegenspel te verwerken en daar reageerde hij verkeerd op. Ook hier ging onze man langzaam maar zeker ten onder.

Zelf (3) hield ik aan de stonewall een uiterst slechte loper over en in het middenspel dacht ik bij vrijwel elke zet dat mijn laatste uurtje had geslagen. Toen mijn tegenstander maar niet doorbeet kreeg ik echter weer hoop en in het eindspel had ik zowaar vage winstkansen. Te vaag voor winst maar met remise was ik ook wel tevreden.

Natuurlijk is een 3½-½  nederlaag geen briljant begin, maar in de volgende ronde krijgen we een plaatselijk team en dat lijkt meer kansen te bieden. We zijn dus nog vol goede moed.

Henk Happel