Wereldkampioenschap teams voor senioren (5e ronde)DD – Noorwegen 1: 1–3. Opnieuw stoere
Vikingen als tegenstanders, maar daar zijn we intussen wel aan gewend.
We begonnen zoals altijd met strijdlust en goede bedoelingen, maar daar
kwamen we dit keer niet ver mee.
Het begon ermee dat Alexander (4) zich in zijn geliefde draak een al snel vreselijk vergiste, een pion moest inleveren en een zodanige ruïne overhield dat verder spelen zinloos was.
Erik (3) kreeg een stonewall te bestrijden, bereikte een positioneel voordeeltje maar dat was helaas te klein om er chocola van te maken. Remise dus.
Ronald (2) kreeg 1. b3 als openingszet te bestrijden. Hij koos een solide opstelling, Een eerste Noorse aanvalsgolf sloeg hij bekwaam af en tot in het verre eindspel stond het ongeveer gelijk. Een fout in een woeste tijdnoodfase – de reguliere bedenktijd was op, zodat beide spelers van het increment van 30” per zet moesten leven
– betekende helaas zijn ondergang.
Zelf (1) was ik het langst bezig. De pion meer die ik kreeg omdat mijn tegenstander het Wolgagambiet speelde, wist ik met veel moeite tot in het eindspel te behouden. Ook hier extreme tijdnood. Eerst koos ik een volkomen verkeerde strategie in een poging mijn extra pion te verzilveren. Vervolgens overleefde ik met meer geluk dan wijsheid een mataanval van de losgebroken zwarte stukken, om opgelucht en wel een remise-aanbod te weigeren. In uiterste tijdnood had mijn tegenstander wellicht kunnen winnen maar de scherpte was er bij hem ook af zodat het uiteindelijk toch remise werd.
Natuurlijk doen we het de volgende ronde beter want we zijn goed gemotiveerd, zeker toen we hoorden dat we dan tegen Oranje 3 moeten aantreden dat deze ronde verloor. Foppe Jan Montsma kon zijn team dit keer niet redden. Daarom een partij van hem uit de tweede ronde. Hij geeft er zelf commentaar bij.
Wat de wedstrijd van morgen betreft: we gunnen Oranje 3 natuurlijk het beste, maar nu maar even niet want er heerst toch een zekere overigens zeer plezierige rivaliteit wie van ons tweeën zich het beste in de middenmoot manifesteert.
Henk Happel