Nieuws

DD 4 gaat met 3-5 roemloos ten onder

Voor aanvang van de wedstrijd tegen RVC 1 had ik nog zoiets van, wij staan weliswaar onderaan en jullie bovenaan, maar ik moet nog eens zien hoe de verhoudingen liggen. Want de verschillen zijn klein. En de competities van de HSB zijn ook klein. Je hoort ofwel bij de kampioenskandidaten of bij de met degradatie bedreigden. Een middenmoot bestaat er nauwelijks. Na een uur spelen ging de mist zich al behoorlijk optrekken en werd duidelijk dat DD 4 een nederlaag tegemoet ging en dit jaar niet mee zal spelen voor het kampioenschap.
Frans van Kampen op bord 5 had een onaantastbare loper van zijn tegenstander midden in zijn gebied, dit ontregelde zijn hele spel en het wachten was slechts op de formele overgave. Bilal op bord 4 moest kort daarna opgeven. Zijn tegenstander had inmiddels een pion op de 7e lijn en er was geen houden meer aan. Jan-Kees Bartel (accent op de eerste lettergreep) invallend op bord 7 had aanvankelijk de iets mindere stelling, maar hij wist de problemen van zijn centrum te overwinnen. Daarna bezweek hij echter voor de verleiding een loper te nemen die al erg lang in de aanbieding stond. Dit ging ten koste van zijn koningstelling, een invasie volgde met spoedig mat. Stefan Boeters op bord 1 speelde een tamelijk onorthodoxe partij, zijn tegenstander leek me een voormalig slangenbezweerder uit Bagdad, tot het verre middenspel ging het goed maar daarna had de voormalige slangenbezweerder nog net een list meer achter de hand. En daarmee was het 4-0 voor hullie en waren de verhoudingen toch wel duidelijk.


Dat Lothar van der Sluijs op bord 2 daarna een punt scoorde was meer iets van de rijke man die achteloos een muntje gooit naar de bedelaar. Lothar stond 2 pionnen achter en had een volkomen verloren stelling, doorploeteren en pas opgeven bij mat, leverde hem een blunder op van zijn tegenstander ten koste van een stuk en spoedig daarna de partij. Daarmee werd een begin gemaakt van een klein herstel van DD 4, want de volgende 2 partijen gingen ook naar DD. Peter Kievoet op bord 6 had de vesting van zijn tegenstander stevig onder vuur, de dame was binnengedrongen, de koning niet gerocheerd, de paarden dichtbij, en de stelling stortte ineen. Piet Mulder op bord 8 had de hele partij een klein voordeel, in de eindfase bezweek zijn tegenstander. In grote tijdnood wist hij niet de juiste verdediging te vinden. De tweede overwinning van Piet sinds hij op bord 8 zit. Een gouden greep van de teamleider, al zeg ik dat zelf ;). Met een 4-3 achterstand vocht Wim Reimer op bord 3 nog voor de eer, maar dat was een onmogelijke opgave. Hij was nog veelbelovend uit de opening gekomen, maar ergens moet hij de verkeerde afslag hebben genomen. Geleidelijk kwam hij in de verdrukking, had een wat mindere pionnenstructuur, verloor een pion en zo ging het verder naar mat.

En zo kwam het beeld in me op van de Engelse koning, we schrijven 1700 en nog wat, die jarig is. Hij zit aan de oever van de River Thames in groot gezelschap aan een picknick. Maestro Haendel heeft voor deze gelegenheid  een feestelijk werkje geschreven: The water music. Langzaam komt een boot aangevaren met daarop geschreven DD 4. Op de boot speelt een orkestje plechtig maar lichtvoetig de feestmuziek en dan gaat de boot lek en zinkt het gezelschap al musicerend langzaam onder water. Een wat treurig beeld maar ook wel mooi.

Het is een angstbeeld van de teamleider, ik beken het. Gelukkig hebben we nog 3 ronden te gaan en een heel lange winterstop om weer moed te vatten en dat zullen we. Er moet nog heel hard worden geknokt.  

Max van Herpen