Nieuws

DD mag zich een jaar lang de sterkste club van de Haagse Schaakbond noemen

In de laatste ronde tegen DSC Delft ging het alleen nog om de derde plaats en om de eer wie zich een jaar lang de sterkste schaakclub van de Haagse Schaakbond mag noemen. Die eer was aan de onzen maar de overwinning die uiteindelijk resulteerde was niet zo duidelijk als de cijfers doen vermoeden.

Aan bord 1 opende Rick de score door fraai met zwart van de sterke Joost Michielsen te winnen. Zoals wel vaker dit seizoen bleek Rick in de tactische complicaties die volgden iets dieper te hebben gerekend: 1-0. De stand werd door oude bekende Gert Legemaat gelijkgetrokken tegen aanstormend DD talent David Marmularea. David heeft goed gestreden maar Gert beheerste de finesses van het Frans met zwart wat beter en toen de zwarte dame de witte stelling binnendrong was het snel bekeken: 1-1. Twee borden verderop was de situatie omgekeerd en moest de ervaring van John het opnemen tegen het jeugdige elan van Ansh Jakari. Ook hier bleek een beter begrip van de opening doorslaggevend en was een schijnoffer op b6 uiteindelijk beslissend: 2-1.

Ronald had een zware dag tegen Ted Barendse. Nadat Ronald met wit met een geisoleerde pion was komen te zitten in een damegambiet, kon Ted via een kleine combinatie wat stukken ruilen en werd het duidelijk dat remise voor wit het hoogst haalbare zou zijn. Toen echter de laatste torens werden geruild was het aan Ronald wel toevertrouwd het resterende paardeneindspel remise te houden: 2½-1½. Aan bord 8 ontspon zich de "Battle of the Lars-en". In een Italiaanse partij vergaloppeerde onze Lars zich met de witte stukken. Hun Lars hield het hoofd koel en liet zich niet meeslepen in de tijdnood van onze Lars. Na de 40e zet bleek de zwarte aanval te sterk: 2½-2½.

Daarna bleek het geluk aan onze zijde te zitten: Rogier had een prachtige stelling met zwart na 1. d4 Pf6 2. Lg5 gekregen maar overzag een dameuitval van wit naar h6. Het gevolg was een verloren eindspel met twee pionnen minder. Rogier bleef echter actief spelen en dreigingen creëren. In de stelling van het diagram was het tijd om te oogsten:


Daarmee kwam de stand op 3½-2½. Inmiddels was het bij Jasel tegen Dennis Ruijgrok helemaal mis gegaan aan bord 2. Na een Hollandse opening was Jasel positioneel heel goed komen te staan met mooie velden voor zijn paarden op f4 en e5. Jasel moet iets hebben overzien want een binnengedrongen zwarte loper met vrijpion en een pion achterstand zorgde ervoor dat zwart op winst kwam te staan. Jasel rechtte zijn rug zoals vaker dit seizoen en was het uiteindelijk Dennis die blij mocht zijn met de remise: 4-3. Hiermee werd Jasel wel gedeeld topscorer van de 1e klasse met 7½ uit 9 en een TPR van 2528. Bravo!

Nadat Gerrit zijn tegenstander Enrico Blees met zwart op remise had gehouden in een toreneindspel dat net niet gewonnen bleek te zijn (4½-3½), was het aan de ster van de dag Prajit om het beslissende punt binnen te halen met zwart tegen de sterke Joost van Ruitenburg. De indrukwekkende partij is hieronder weergegeven en laat goed zien welke vooruitgang Prajit heeft gemaakt dit seizoen alleen al.


Daarmee werd het 5½-3½ en was de buit binnen. De eindscore werd zelfs 6½-3½ toen Onno een moeilijk seizoen goed afsloot (wel na een goed begin) door een remise paardeneindspel naar zijn hand te zetten.

In de eindrankschikking is de 3e plaats ongeveer waar we DD nu moeten inschatten. Dat neemt niet weg dat we van een aantal spelers nog wel vooruitgang kunnen verwachten en is promotie naar de meesterklasse in een niet zo verre toekomst zeker niet ondenkbaar. Ik dank alle spelers en alle invallers voor hun inzet dit seizoen!

Edgar Blokhuis