DD 1 na kleine nederlaag en gelijkspel op de zevende plaatsNa de wat ongelukkige nederlaag tegen Caissa waarover ik berichtte, heeft DD 1 met de kleinst mogelijke cijfers verloren tegen Wageningen (Timman c.s.) en gelijkgespeeld tegen HMC Calder 2 en daarmee de totaalscore gebracht op 3 matchpunten en 23½ bordpunten, goed voor de zevende plaats.
Wageningen hadden we vorig seizoen thuis getroffen en moesten toen een 7½-2½ nederlaag incasseren, reden voor de teamcaptain om in zijn openingswoord aan te kondigen dat wij het dit keer niet zover zouden laten komen. En zo geschiedde...
Aan bord 1 hadden wij voor de tweede maal dit seizoen de beschikking over GM Sergey Fedorchuk die daar de degens mocht kruisen met de vroegere nummer 2 van de wereld Jan Timman. Deze laatste opent 1. c4 en in een Engelse partij gebruikt Fedorchuk in de opening opvallend veel tijd, oplopend tot een uur minder bedenktijd en resulterend in pionverlies. Mogelijk dat Timman gedacht heeft de partij eenvoudig tot winst te kunnen voeren, mede gezien de tijdnood die opgelopen was tot minder dan 2 minuten voor 10 zetten. Tot onze grote vreugde houdt Fedorchuk de partij met grote inspanning remise.
Jeroen Blokhuis aan bord 2 trof in FM Sander van Eijk ook al een tegenstander van formaat. In een Siciliaans geopende partij krijgt hij een aanvankelijk prettig ogende stand die materieel voordeel lijkt te gaan opleveren. In een uiterst spannende en gecompliceerde partij weet Van Eijk een gewonnen positie te bereiken, die hij met mat weet te bekronen.
Aan de borden 3 en 4 weten Van der Wiel en Edgar Blokhuis de zaken in evenwicht te houden en remise te bereiken, maar aan bord 5 verschaft Arie Werksma ons grote vreugde door een toreneindspel op technisch perfecte wijze tot winst te voeren.
Gerrit Prakken (bord 6) opent 1. Pf3 en krijgt met het opspelen van de a-en de b-pion groot ruimtelijk voordeel op de damevleugel. De tegenstander weet dit te neutraliseren en remise is een feit.
Bij Ron Dickhoff aan bord 7 wordt het evenwicht niet verbroken en de vrede getekend en aan bord 8 behaalt Rogier van Egmond in een eindspel van toren en lopers van ongelijke kleur met een pion meer tot zijn en onze teleurstelling hetzelfde resultaat.
Lukasz Korecki zit het tot nu toe niet mee. In een met een damegambiet geopende partij krijgt hij een enigszins passieve stelling met inactieve lopers op de onderste lijnen. Helaas is het eindspel niet te houden.
Aan het staartbord biedt Martijn Otten in een Koningsindisch geopende partij in een min of meer gelijke stand remise aan, dat door de tegenstander geweigerd wordt. Martijn heeft aanzienlijk minder tijd, maar weet dit euvel goed te doorstaan en krijgt waarachtig een gunstige positie van paard tegen loper. Helaas blijkt dit niet te winnen en is de kleinst mogelijke nederlaag voor ons een feit.
7 januari j.l. begaven wij ons naar Den Bosch (Hintham/Rosmalen om precies te zijn) om daar de degens te kruisen met hekkensluiter HMC Calder 2. Het zou uiteindelijk een (enigszins tegenvallend) gelijkspel worden.
Aan bord 1 brengt John van der Wiel in een Siciliaanse partij met snel g6 van zwart door een opmars van de witte pionnen op de damevleugel het volle punt binnen.
Bord 2 werd dit keer bemand door Gerrit Prakken. In een Spaanse partij pakt de ruil van een toren tegen twee lichte stukken voor hem slecht uit en onze topscorer moet dit seizoen zijn eerste nul incasseren.
Aan bord 3 verovert Ron Dickhoff na 1. d4 c5 2. d5 Pf6 een pion, die echter in het middenspel weer verloren dreigt te gaan. Vandaar dat hij een remise aanbod doet, dat door de tegenstander geaccepteerd wordt.
Edgar Blokhuis bord 4 krijgt de kans zijn geliefde Tarrasch-variant van het damegambiet op het bord te brengen. In een spannende partij komt hij een stuk voor en brengt dit tot winst.
Arie Werksma bord 5 wordt de held van de dag. Na zet 13 heeft Arie met pion e5 het zwarte paard op f6 aangevallen en de tegenstander met pion b4 het witte paard op c3. Werksma pakt, maar de tegenstander slaat niet op c3 maar ruilt eerst op f6 met de g-pion met aanval op een witte loper op g5. Echter, dit stelt Arie in staat tot een vernietigend Pd5!
Arie Werksma (DD) – Bart von Meijenfeldt (HMC Calder)
Jan Joost Lindner viel in voor de verhinderde Jeroen Blokhuis aan bord 6. Na 1. d4 e6 2. c4 Lb4 krijgt hij een veelbelovende stelling, echter iets beslissend blijkt er niet in te zitten. Lindner biedt derhalve remise aan, dat door de tegenstander geweigerd wordt. Er ontstaat een paardeindspel dat door de tegenstander buitengewoon sterk gespeeld wordt. Met de complimenten van Jan Joost zelf gaat het punt naar de HMC’er.
Lars Vistisen, teruggekeerd van een lange vakantie naar Chili, bemande bord 7, maar toonde nog niet zijn gebruikelijke scherpte. In een onduidelijke stelling overziet hij een schaak op de onderste lijn en moet hij de nul incasseren.
Rogier van Egmonds tegenstander aan bord 8 slaat met zijn toren een op het oog giftige pion op e7, maar weet wel een kwaliteit te veroveren. Een en ander kost hem veel tijd en resteert in het moeten doen van 20 zetten in minder dan 11 minuten. Mede hierdoor eindigt de partij onbeslist.
Lukasz Korecki had gezien zijn vormcrisis er de voorkeur aan gegeven dit maal zijn plaats af te staan aan een invaller. Vandaar het optreden van Ben Ahlers aan bord 9. Tegen een opvallend nerveuze tegenstander krijgt hij een iets ongunstiger eindspel met zware stukken en gezegd moet worden dat deze een en ander op gedegen wijze tot winst weet te voeren.
Tot slot het altijd pikante optreden van Martijn Otten aan bord 10. Nadat er 10 zetten zijn uitgevoerd gaat de tegenstander met zijn mobiele telefoon in de hand de speelzaal verlaten zonder de wedstrijdleider in kennis te stellen van de reden waarom een en ander geschiedt. De alerte wedstrijdleider volgt de man naar buiten, brengt hem ervan op de hoogte dat zijn handelen tegen de regels is en bezorgt HMC een reglementaire nul en DD een 1. Zuur voor de HMC’ers, maar regels zijn regels en zo wordt het gespeeld!
W. Reimer