Zilveren plak voor Van den Bos in Zandvoort op Hemelvaartsdag33e Louis Blok Rapidtoernooi
Op Hemelvaartsdag reisde ik met de trein langs de fraai gekleurde bollenvelden naar Zandvoort aan Zee om deel te nemen aan het 33e Louis Blok Rapidtoernooi. (Louis Blok was secretaris van de ZSC tijdens de oorlogsjaren.)
De drijvende kracht achter dit toernooi, Ruud Schiltmeijer, is vorig jaar december overleden, nadat een paar maanden ervoor zijn 65-jarige verjaardag nog groots op het Zandvoortse strand was gevierd. Chess Society Zandvoort/De Haarlemse Jopen was gevraagd de traditie van dit inmiddels landelijk bekende toernooi voort te zetten. Dat wilden zij natuurlijk heel graag en ze hebben naar mij mening voor een leuke en geslaagde schaakdag gezorgd.
Van den Bos kan lachen naar wederom een podiumplek |
Er waren 42 deelnemers, verdeeld over 7 groepen, die rapidpartijen van 25 minuten p.p.p.p. speelden. Ondergetekende kwam door zijn rating en als winnaar Kennemer Open in de hoofdgroep terecht en wachtte die dag sterke tegenstanders. Het werd een spannende strijd.
Niet zozeer wat de eerste prijs. Het was wel snel duidelijk dat die voor Erik Schoehuijs (elo: 2196 - winnaar Alkmaars schaakkampioenschap 2013) was. Dit bijna 2200-mannetje won al zijn partijen op een overtuigende wijze. De strijd om het zilver en brons was echter des te spannender. Uiteindelijk eindigden Van den Bos (elo: 1920), Cliteur (elo: 1922 - Chess Society) en Havenaar (elo: 2007 - De Uil/Hillegom) op een gelijk aantal punten op een gedeelde tweede plaats. Doordat het onderling resultaat in mijn voordeel was, kreeg ik aan het eind van de dag de zilveren plak omgehangen.
De volgende Zandvoortse traditie staat gepland op 10 augustus, het strandtoernooi. Ik raad een ieder aan om hier eens aan mee te doen. Echt leuk.
Er waren kritische toeschouwers aanwezig in theater “De Krocht” tijdens het rapidtoernooi |
Het is natuurlijk opvallend dat Zandvoort tot voor kort nog twee schaakclubs had, ZSC en Chess Society. Met het overlijden van de heer Schiltmeijer is hier echter een einde aan gekomen. Het bleek namelijk dat de ZSC nog slechts twee leden, waaronder Schiltmeijer, telde op de ledenlijst. Het laatste lid is nu ook overgestapt naar Chess Society. En ZSC is definitief ter ziele. Chess Society wil echter de twee tradities van ZSC als eerbetoon aan Schiltmeijer in stand houden. Navraag leerde dat Schiltmeijer niet de gemakkelijkste man was om mee samen te werken en dat dit er toe heeft geleid dat Zandvoort jarenlang twee schaakclubs heeft gehad. Pogingen om de boel weer bijeen te brengen, mislukten telkens weer.
Ik heb zelf ervaren hoe moeilijk de heer Schiltmeijer kon zijn. Nadat ik jaren aan zijn toernooien had deelgenomen, kreeg ik nadat ik een keer zonder afmelden niet was komen opdagen (ik had een gegronde reden en heb die later gemeld en excuses aangeboden) een “rode kaart” via de e-mail toegestuurd en werd geschorst voor het leven. Diverse lijmpogingen door derden en de KNSB faalden ook hier. Ja heren schakers, het kan ook in uw sport: een “rode kaart”!
Door het overlijden van de heer Schiltmeijer, werd het echter voor mij na jaren weer mogelijk om aan het toernooi deel te nemen. Helaas alleen op deze wijze. Ik had dat graag anders gezien. Wie Zandvoort en schaken hoort, moet natuurlijk gelijk denken aan:
De Parel van ZandvoortDit is de bijnaam van de 26e partij uit de tweekamp tussen Euwe en Aljechin om de wereldtitel schaken. De partij werd gespeeld op 3 december 1935 en wordt algemeen beschouwd als de mooiste partij uit de tweekamp. Uniek aan de partij is dat Euwe van de 47 zetten er 19 deed met hetzelfde paard. Door de winst in deze partij kwam Euwe op een 14-12 voorsprong, die uiteindelijk beslissend bleek te zijn: de tweekamp eindigde na dertig partijen in 15
½-14
½. Er bestaat hier een postzegel van.
De partij ging als volgt:
Frans Pieter van den Bos